In de historie van Terwispel speelt de strijd tegen het water een belangrijke rol. In de 15e eeuw legden de bewoners de Walle aan om zich te beschermen tegen het opkomend water van voornamelijk de Boorn (Alddjip) en het Moediep (Mûdjip). Nog altijd is een stukje noeste arbeid uit die tijd bewaard gebleven: vanaf de eerste boerderij achter u op het Kolderveen loopt de Walle richting de Nieuwe Vaart waarna hij zijn weg vervolgt op de Alde Dyk.

U staat nu op het Kolderveen, het enige overgebleven stukje van de historische waterkering Wispelder Walle.
Halverwege Kolderveen, naast de boerderij, is een zandpad dat u naar het natuurreservaat ‘Van Oordt’s Mersken’ voert.
Dit mooie zandpad, ook wel het Learzenspaad genoemd, gaat tussen de vroegere hooilanden door langs de Bouwerspolder, het beekdal van het Koningsdiep in.

De overgebleven Walle in rood (kaart 1698, Sybrant van Ockinga, archief Museum Amsterdam)De twee dijken liggen in het paars gearceerde gebied